Ostatnio dzieje się za dużo. Wkręcam sobie jakieś chore filmy, daję wplątywać w sytuacje, które nigdy wcześniej nie miały prawa mieć miejsca. Chwilami zapominam co jest ważne i na czym mi tak naprawdę zależy.
"Piękno tkwi w żądzy..."
A wszystko właśnie przez to, że dzieją się rzeczy, co do których nie jestem pewna, czy chciałabym, by się działy. Gubię się w tym wszystkim. Nie wiem już o co chodzi, nie wiem co robię i po co to robię... chyba nawet nie chcę wiedzieć. Niech się dzieje. Bierność.
"To nie wymaga zaprzedania duszy za poszanowanie..."
I tylko czasami dochodzę do wniosku, że maksyma "carpe diem" jest już nieco przereklamowana. Banalne.
"Nie zapomnij o tym, by być sobą..."
Czas się zastanowić. Przemyśleć. Porównać. Wybrać dobrze.
"Jedyną rzeczą, na której możesz polegać jest to, że nie możesz polegać na niczym..."