Ci, którzy kochają, sami sobie kształtują...

Mam ciebie w roztańczonej krwi,
w zębach
nitkami nerwów związanych w supeł
czuję złotą namiętność twojego ciała
przeciągam po nim rękę
lekko, lekko - gnę się
zewsząd,
z końca aż do początku,
i znów do końca
jestem pośrodku ciebie
wspięta nad tobą
całą w tobie...
(H. Poświatowska)